Tradycja rodzinna

Po moich ormiańskich przodkach przyjąłem w biznesie dewizę:
"Ceny nie droższe, a tańsze."
— Jerzy Dobrowolski junior

Pensjonat "Zacisze" prowadzony przez prababkę Michalinę z Łukasiewiczów Dobrowolską był dochodowym, rodzinnym biznesem i salonem towarzyskim Lwowa.

Dziadek swoją karierę zawodową rozpoczął jeszcze na studiach, przy budowie kolei Lwów-Podhajce u na owe czasy sławnego przedsiębiorcy, inżyniera Gwalberta Ziembickiego. Kolejnym ważnym zleceniem było wykonanie planów parcelacyjnych gruntów położonych między ulicą Kadecką a Wulecką dla Jana Dylewskiego, prezesa apelacji lwowskiej. Później Jerzy Dobrowolski sprawował funkcję zarządcy majątków ziemskich na Podolu i Wołyniu. Nalężące do dziadka Przedsiębiorstwo Budowy Dróg inż. Jerzy Dobrowolski modernizowało m.in. górny odcinek ul. Łyczakowskiej i linię tramwajową do dworca kolejowego we Lwowie.

Przedsiębiorstwo Techniczne inż. Jerzy Dobrowolski budowało m.in. wodociąg w Sanoku. W miejskim parku na ścianie rezerwuaru wody jest tablica poświęcona budowniczym sanockich wodociągów.

Wodociąg ten wybudowano przy finansowej pomocy Funduszu Pracy w czasie od lutego 1934 do lipca 1936 za prezydentury N.P .P prof. Ignacego Mościckiego włodarstwa województwem lwowskiem pułk. Władysława Beliny-Prażmowskiego pow. sanockim mjr. Wojciecha Buciora, a Król. Woln. Miastem Sanokiem burmistrza dr. Jana Rajcala, projektował prof. Otto Nadolski, wykonał Zarząd Miejski i Przedsiębiorstwo inż.Jerzy Dobrowolski, robotami kierował inż. Roman Wajda.

Jerzy Dobrowolski senior dbał o dobra i interesy Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek. Doglądał domów i nieruchomości, a także pilnował wierzytelności Zgromadzenia.